In mijn Poezie album van lang geleden toen ik net kon schrijven stond de vraag: wat wil je later worden? Ik had diverse antwoorden, waaronder: dierenarts en paardentemmer.
Nog niet wetend op die leeftijd waar de toekomst me zou brengen, benoemde ik al wel wat ik later zou gaan doen (hoewel de term: paardentemmer niet helemaal juist is).
Het ontdekken van signalen
Al jong zag ik of een dier goed liep of niet. Signalen zoals ik ze graag noem (waardoor ik ook de naam Horse Signs heb bedacht) vielen me altijd op. Ik kon dieren toen al “lezen”.
Een oog voor detail
Ik herinner me nog het moment tijdens mijn veehouderij stage bij een melkveeboer waarop ik tegen de boer zei: “koe met nummer ….loopt kreupel”. Hij had het zelf nog niet gezien en ging het van dichterbij bekijken. Direct gaf hij me gelijk. En dan te bedenken dat de betreffende koe achter alle koeien stond aan de andere kant van stal. Ik had maar één glimp nodig gehad van haar beweging om de conclusie te kunnen trekken dat ze niet goed liep.
Het verschil tussen dieren en mensen
Vandaag de dag “lees” ik nog steeds dieren. Het grappige is, dat dieren vaak makkelijker leesbaar zijn dan mensen. Dieren houden je namelijk niet voor de gek, in mijn geval zijn dat natuurlijk de paarden die ik dagelijks train. Mensen kunnen je nogal eens voor de gek houden, niet eerlijk zijn, of gewoonweg dingen achterhouden die eigenlijk wel heel belangrijk zijn voordat je met een paard aan de slag gaat. Helaas kom ik dit zo nu en dan tegen en dat is erg jammer, want dit komt het paard vaak niet ten goede.
Inspiratie door jeugdherinneringen
Hoe dan ook! De term “paardentemmer” is niet echt de juiste term die omschrijft wat ik doe, maar een term die ik als kind had meegekregen. Als je paarden trainde dan was je een “temmer”. De verhalen van Black Beauty, The Horse whisperer, the Black Stallion en dan niet te vergeten de cowboys en indianen die wilde paarden “temden” behoorden onder andere tot mijn voorbeeld van de omgang met paarden. Als je kind bent zie je films op een andere manier, vaak met minder angst en vallen bepaalde details je niet zo op. Zo vond ik vroeger de film van The Horse Whisperer echt fantastisch! Maar nu ik zelf gedragstherapeute voor paarden ben, zie ik die film liever niet. In mijn werkwijze staan onder andere rust, vertrouwen, respect, harmonie en bovenal geen dwang centraal. Hoewel de meningen er vast over verdeeld zullen zijn, zie ik wel degelijk dwang in de film. Dit neemt niet weg, dat mede door al deze voorbeelden en het van nature al zien van de signalen bij dieren in combinatie met de liefde die ik vanaf kinds af aan al had voor paarden, mij uiteindelijk hebben doen besluiten wat ik nu doe!
De kracht van verbinding
Voor mij is er niets mooier dan contact te maken met paarden, hun signalen te “lezen” en daarop in te spelen. Het gevoel wat ik heb, alleen al van het samen zijn met ze is voor mij magisch. Het is een diepgaand gevoel van verbinding. In alle trainingen zoek ik de samenwerking op met de paarden, op zoek naar deze verbinding. Dat unieke gevoel is per paard vaak net weer anders, logisch ook, want ieder paard is anders. Door de paarden een stem te geven tijdens het samenwerken (trainen) ontstaan er vaak hele mooie transformaties. Vaak al tijdens of na één training! De eigenaar koppelt dan bijvoorbeeld tijdens een sessie terug:
“Hé, dit deed hij eerder niet”!
Dan moet ik vaak een beetje lachen, door de andere manier van omgang, voelt het paard zich vrij om zichzelf te zijn en zich te uiten in het moment.
Ik antwoord dan: “de ware aard van je paard komt nu naar boven, dit is wie hij echt is”!
The Horse Signs Way gaat veel verder dan een paard trainen, het gaat om samenwerken, connectie, harmonie en het constant zoeken naar de verbinding! Dat is wat onze manier van werken zo bijzonder maakt, dat is waarom wij het anders doen dan anderen, omdat we niet alleen kijken naar wat het paard doet, maar ook naar wat het paard ons vertelt. Bij The Horse Signs Way draait alles om het lezen van de signalen van het paard en daarop inspelen met respect en geduld. We geloven dat echte vooruitgang ontstaat vanuit wederzijds begrip, niet vanuit dwang of controle. Ons doel is niet alleen om paarden te trainen, maar om een diepe en blijvende band tussen mens en paard te creëren. Het is een aanpak die rust, vertrouwen en balans centraal stelt, waardoor niet alleen het paard, maar ook de eigenaar groeit in deze unieke samenwerking.
Comments