Het was een bijzondere clinic! Rita van het NSvT (Nederlands Stamboek voor Tinkers) nam deel aan onze clinic "Werken met een Leadrope," samen met Tinker Liam, die vriendelijk werd uitgeleend door eigenaar Jaimy. Voor Rita was deze clinic anders dan de meeste, aangezien zij artrose heeft. Dit vereiste een aangepaste benadering. Zowel het lopen als het gebruik van haar handen is voor Rita, door de artrose, niet altijd eenvoudig. Lopen gaat wel, maar wordt al snel te belastend. Daarnaast kan ze haar ene hand goed gebruiken, maar de andere slechts beperkt of bijna niet.
Wat de ervaring voor Rita extra bijzonder maakte, was dat tijdens de clinic een onverwerkt trauma naar boven kwam, waarvan ze niet had beseft dat het haar nog zo diep raakte. Tinker Liam speelde hierin een cruciale rol. Zijn eerlijke en rustige houding naar Rita, en zijn vermogen om te luisteren naar haar aanwijzingen, zorgden ervoor dat ze zich veilig en begrepen voelde. Uiteraard heb ik hier en daar geholpen om het voor Rita zo comfortabel mogelijk te maken.
Bekijk het filmmateriaal voor meer informatie over de clinic (geluid aan). De moeite waard om volledig te bekijken! Ook als je geen lichamelijke beperking hebt, kun je wat met onze tips!
Tijdens de clinic hebben we Rita begeleid in hoe ze op een ontspannen en effectieve manier met een leadrope kan werken, rekening houdend met haar beperkingen.
Tips voor het werken met een leadrope bij fysieke beperkingen:
· Werk in vrijheid: Gebruik geen touw of lijn aan het paard; zo voorkom je onnodig trekken!
· Gebruik een afgezette ruimte: Als je in een rijbak werkt, zet een kleiner deel af zodat je minder hoeft te lopen.
· Geef subtiele en duidelijke signalen: Kleine signalen zijn voldoende, je hoeft geen grote bewegingen te maken.
· Gebruik je stem: Hierdoor zijn minder fysieke signalen nodig.
· Gebruik de leadrope efficiënt: Er is weinig kracht en inspanning nodig als je de leadrope op de juiste manier hanteert.
Zo hebben we Rita laten zien hoe ze, ondanks haar fysieke beperkingen, op een prettige manier met Liam kon samenwerken. En nu kan gaan toepassen op haar eigen viervoeter!
Hoe Rita onze clinic zelf heeft ervaren lees je hieronder!
"Roënna gaf een clinic op het jubileumweekend van het NSvT. En opeens dacht ik, dat wil ik wel. Ik heb een aantal beperkingen waardoor ik weinig meer met ons paard kan doen. Artrose in de handen en knie is wel de ernstigste belemmering en zelfs longeren gaat niet meer. Dus gevraagd zou dit wat voor mij zijn. Tuurlijk zei Roënna we passen het gewoon aan naar wat jij kunt. En dan is het zondagmorgen. Ik was best zenuwachtig want ik mocht het paard van Jaimy lenen. Liam was een grote (160cm) tinker en eigenlijk een beetje te groot vond ik. Jaren geleden ben ik door de tinker van mijn dochter omver gelopen en met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Ik dacht dat ik dat allang achter mij had gelaten. Maar toen ik met Liam liep en Jaimy er nog naast liep kwam er toch wat twijfel. Wil ik dit wel met dit groot paard. Ik ken hem niet, even in een hoekje met hem gestaan een traantje weggepinkt. Liam kwam bij mij staan. Dus hup niet snotteren door. Roënna kwam er bij en die zag gelijk mijn paniek/angst. Rustig gaan adem halen zei ze en ik dacht alleen, ik moet weg. Maar Liam was de rust zelve. Liep rustig mee en toen het touwtje los ging bleef hij redelijk rustig. Maar er liepen veel paarden buiten die hij zag en ineens wilde hij de bak uit. Schrik, kleine paniek en ik dacht zie je wel. Weg wezen. Maar Roënna wist zijn aandacht weer te krijgen. Ik had de kleine leadrope, want die grote was voor mij niet goed vast te houden. En dan rustig worden en wijzen naar je hem naar toe wilt hebben. Eerst aarzelend en toen hup daar heen. En ja het lukte. Wel nog een dingetje om het goed duidelijk te laten zien en dan gaat het. O het werd toch nog leuk(er). En gaat het niet, rustig blijven, rustig doorademen en duidelijk zijn. En langzamerhand was ik alleen met Liam bezig, niet met gaat het wel goed komt hij niet naar mij toe. En komt hij wel dan stop, en hij stopte. Wat een heerlijk gevoel om toch iets te kunnen doen(nu traantje weggepinkt van klein geluk) en dat de angst steeds minder werd. Niet gedacht dat het nog zo diep zat maar het ging steeds beter en ja ik kom er wel. Rustig blijven, doorademen maar vooral ook genieten van het samen bezig zijn. Leadrope gekocht en nu aan de slag, hoe leuk is dat".
Wat zijn we dankbaar dat we Rita met de grote hulp van Tinker Liam hebben mogen helpen, zowel met haar artrose als met haar trauma! Dit maakt ons werk extra bijzonder.
Heb je naar aanleiding van het bovenstaande verhaal behoefte aan ondersteuning, of ken je iemand die, net als Rita, hinder ondervindt van artrose of een ander fysiek ongemak, waardoor werken met je paard lastig is geworden?
Neem gerust contact met ons op, wij staan klaar om jullie te helpen!
Comments